bir insanın kişiliği, erdem, iyilik gibi kavramları bünyesinde barındırıp barındırmadığı bir olay karşısında gösterdiği tepkiyle anlaşılır. aynı haberi okuyan, içinde şahsımın da bulunduğu, hayvan sevgisinden haberdar insanlarda kaybettiği kedisi için tarla alıp mezar yaptıran gerçek insanın hissetiklerini anlayarak, üzüntüsünü paylaşma ve allah (c.c.)tan kendisi için sabır dileme gibi güzel duyguları uyandıran olay, bunun gibilerde gülme effekti eşliğinde, kahkahadan uğunma ile birlikte bir canlının acısıyla, üzüntüsüyle alay etme gibi sonuçlar ortaya çıkarabilmektedir.
demek ki, bu şahıs, ta 2000 yıl öncesinde köpeğini kaybeden bir kadının, acısını hafifletmek ve köpeğini onore etmek amacıyla köpek lahdi yaptırmasına yönelik gerçeği öğrense hepten uğuna uğuna gülecek, sonucu da pek iyi olmayacaktır, zira büyüklerimiz küçükken biz küçüklere şöyle derlerdi: "bir birinizi sakın gıdıklamayın, bir gün bir adam karısını gıdıklamış, gıdıklamış, kadın güle güle güle ölmüş, ya...".
aman, diyoruz kendisine, bu kadar gülmek iyi değil. hele de doğru zamanda ve doğru olaya ve de doğru yerde değilse.
azerbaycan'da böylelerine "parmağagülen" de derler. parmak gösteriyorsun, böyle gülüyor. işte bu da böyle insanlardan...
linkte sözkonusu köpek lahtine ilişkin haber okunabilir, lahit görülebilir, etkilenilebilir, duygulanılabilir.
aylar önce gazeteden okuduğum haberde söz konusu köpek lahtinin resmi de yer almaktayken, gazetenin sitesindeki haberde yer almamış.
antalya müzesinin sitesinden aynı lahti bularak buraya eklemekteyim: http://www.antalyamuzesi.gov.tr/tr/termessos-orenyeri
soldan 2. resim söz konusu bu candostu için çok değerli olan stefanos isimli köpeğin lahti, bir çeşit sevgi abidesi.
bu müzenin ziyaret edilerek köpek lahtinin yakından görülüp incelenmesini önermekteyim.
bulanların ve sergilendiği müzede görenlerin varlığına şaşırdığı, aslında bilindiği kadarıyla kedi ve köpek lahitlerinden daha bir kaç tane de mevcut olan, bu hayvan sevgisinin bir kaç bin yıl öncesinde bile uğruna yaptırılmış bulunmasıyla insanı duygulandıran köpek lahtinin üstünde yazan, türk epigrafların çözümlediği şiiri bu şahsa ithaf ediyorum:
".... rhodepe(nin) mutluluğu(ydu o)....... .....diye çağırırlardı sevimli stephanos'u onunla oynayanlar. saklıyor içinde (bu mezar) birdenbire ölümün alıp götürdüğünü. kaybolup giden köpek stephanos'un mezarı bu. ağladı ona rhodope ve bir insan gibi gömdü onu. ben, köpek stephanos yaptırdı rhodope mezarımı."
