yerel hayvan koruma görevlisi - tanım ve görevleri

bu iki kedi kardeş yuva arıyor

5199 sayılı hayvanları koruma kanunu madde 18-de düzenlenen, gönüllülük esaslı faaliyette bulunan, resmi hayvan korumacı sıfatını haiz, hayvan hakları savunucusu. yerel hayvan koruma görevlisi olmak için her ilin çevre ve orman müdürlüğü, doğa koruma ve milli parklar şubesinin düzenlediği maksimum beş günlük seminere katılmak, seminer sonunda yapılan sınavda başarılı olmak ve kimlik kartını almak yeterli. teoride bu gönüllülerin çok fazla yetki, sorumluluk ve yükümlülüğü olmasına rağmen, yerel yönetimlerin hayvan haklarına,  sahipsiz sokak hayvanlarına yönelik her türlü faaliyeti angarya olarak görmesi ve bu alana bütçe ve zaman ayırmaması hasebiyle uygulamada pek etkin oldukları söylenemez. örneğin, ankara'da neredeyse her köprü, her kaldırım için yılda yüzlerce kez ihale açılmasına rağmen, 5199 h.k.k.-da belediye ve büyükşehir belediyelerinin yükümlülükleri arasında sayılan sahipsiz sokak hayvanlarını ücretsiz olarak kısırlaştırmak, aşılatmak ve aşılı, kısırlaştırılmış olduğunu göstermek amacıyla küpe takmak, rehabilite ve sahiplendirmek amacıyla 2009 yılından itibaren ihale açılmamaktadır. bu durumda da her yıl binlerce sahipsiz sokak hayvanı çoğunluğu insan kaynaklı nedenlerle acılar içinde ölmektedir. (bkz: ufuk günaydın) (bkz: kedi yamuk)

yerel hayvan koruma görevlilerinin temel yükümlülükleri şunlardır:
1. kendi bölgesindeki - mesela ankara resmi hayvan korumacılarının bölgeleri ankara'dır, başka bir ile yönelik faaliyette bulunamaz, yereldir çünkü-sahipsiz sokak hayvanlarının belediye veteriner işleri müdürlüğü ile koordine içinde bulundukları yerden alınıp, kısırlaştırılıp, aşılanıp, yine alındıkları yere bırakılmalarını sağlamak.
2. kendi bölgesindeki sahipsiz sokak hayvanlarına yine belediye ile organize bir şekilde yiyecek temin etmek,
3. bölgesindeki sahipsiz sokak hayvanlarının can güvenliklerini temin etmek,
4. petshop, hayvan çiftliği v.b. yerlerdeki hayvanlarla ilgili olumsuzlukları il çevre ve orman müdürlüğüne bildirmek,
5. eziyet edilen sahipli/sahipsiz hayvanların kurtarılmasını ve rehabilite edilmesini, eziyet edenlere yaptırım uygulanmasını il çevre ve orman müdürlüğü ile birlikte temin etmek v.b.

diğer kardeş de bu

yukarıda da belirttiğim gibi belediyelerin "ihale açılmadı, iş gücümüz yok, aşı yok, mama yok" v.b. sızlanmalarla, bahanelerle h.k.k. ile kendilerine verilen görevleri yapmaktan kaçınmaları hasebiyle iki yıl önce yerel hayvan koruma görevlisi olan annem ve kendisine yardımcı olan bizler, belediyenin ücretsiz olarak yapması gereken işleri - sahipsiz hayvanların kısırlaştırılması, sahipsiz sokak hayvanlarının beslenmesi, aşılarının yaptırılması v.b.- tamamen kendi olanaklarımızla yapmaktayız.
yine de hayvan hakları savunucularının söz konusu bu seminerlere katılarak, kimlik alarak yerel hayvan koruma görevlisi olmaları hayvan hakları adına büyük bir gelişme. en azından resmi hayvan korumacı sıfatınız olduğundan, hayvanların korunmasında diğerlerine göre daha fazla avantajınız oluyor, şikayetiniz dinleniyor, sorunları ilk elden yetkililere ulaştırabiliyorsunuz v.s.
türkiye'de ve hayvan hakları sorununa önem vermeyen diğer ülkelerde hayvan hakları sorununun tamamen çözülmesinde en önemli görev belediyelere düşmektedir. ne zaman ki, belediyeler kanunla kendilerine verilen görevleri herhangi bir bahane öne sürmeden yapmaya başlarsa, o zaman hayvan hakları sorunu diye bir kavram kalmaz.

bu iki tavşan kardeş de yuva arıyor