tan sağtürk

ismini/cismini gördüğüm anda aklıma anında ve sadece yükümlülüğünü aldığı, zaten sonsuz travmalar yaşamış olan zavallı bir köpeğin ihmalle ölümüne sebep olmasını getiren, şahsım için bundan başka bir olgu ifade etmeyen, hayatımın sonuna kadar da etmeyecek olan şahıs.
chow chow'un da eksik kalsın be hey muhteris - linkteki perihan mağden yazısına tıklayıp okuyun.
(bkz: chow chow'un da eksik kalsın be hey muhteris)

hayatın tavuk suyuna çorba hikayeleri gibi, "başta her husus kötü gidiyordu, sonradan bir olay oldu, tamamen durdu o kötüye gidiş, hayatının sonuna kadar mutlu yaşadı" şeklinde olmadığını, adil ve hakkaniyetli olanın başına sonsuz kötü olaylar gelmiş, azaplar çekmiş canın aniden karşısına çıkan bir melek yüzlü gerçek insan tarafından sahiplenilmesi, bu melek yüzlünün bu cana tüm o kötü olayları unutturması, ebediyen huzur içinde ve mutlu yaşaması iken, çoğunlukla böyle olmadığını, kötü başlayan yaşamın canlar için kötü bittiğini, çoğunlukla bir mucize falan gerçekleşmediğini hayvan haklarıyla uğraşmaya başlayınca açıkça gördüm, öğrendim.
ilgili linkteki yazıyı okuyun, ne demek istediğim tam olarak anlaşılacak, somut örneklerden birisidir bu olay anlattığım bu gerçekliğe.

chow chow'un da eksik kalsın be hey muhteris

hayvan hakları savunucularından, gerçek insan, iyi ve pek sevdiğim yazar perihan mağden'in, tan sağtürk'ün önce sahiplenip sonra sokağa terk ederek ihmal yoluyla, bakımsızlıktan sokakta acı bir şekilde yaşamını kaybeden köpeği kont'un acı hikayesini neslihan tunç'un haberleştirmesi üzerine öğrenerek o acıyla yazdığı, bana göre terk etmenin sonuçlarını en güzel şekilde anlatan, hayvan hakları açısından bilinç uyandırıcı ve son derece etkileyici yazısı. bir çok kez bu makaleyi link olarak belirtmiş olsam da entrylerimde, link 21.08.2007 tarihli radikal gazetesinde aynı başlıkla yayınlanan makale. linki de bu, başka yazılarını da okumak için: http://www.radikal.com.tr/haber.php?haberno=230512

ek: terk edilen canlar ya bu şekilde sokaklarda çetin koşullarla başedemeyerek hayatlarını kaybediyorlar yada çoğunlukla olduğu gibi terk edildikleri sokak ve barınaklarda bilerek isteyerek ölümü seçiyor ve intihar ediyorlar.
(bkz: terk edilen hayvanların intihar etmesi)